Oni trovis ŝin sternita sur la ventro, unu piedo malliberigita en pli profunda torfotavolo. La esploristoj atendas gravajn klarigojn pri la vivmaniero de homoj antaŭ 2500 jaroj.Īnkaŭ homoj akcidentiĝintaj en marĉoj konserviĝis kiel marĉomumioj, kiel la virino de Fraer Mose. Ĝi estas unu el la plej malnovaj kadavroj trovitaj en la nordgermanaj marĉoj. La korpo de la 16 ĝis 20-jara junulino estas preskaŭ tute konservita. La unua korpofragmento estis trovita en la jaro 2000, aliaj en 2005 en la Uchter-marĉo ĉe Nienburg. La plej nova marĉomumio estas la pli ol 2500-jara junulino de la Uchter-marĉo. Ekzemple la virino de Peiting, kiu mortis dum aŭ post la nasko de sia infano. Sed ne ĉiuj marĉomumioj estiĝis pro oferoj aŭ krimpunoj: de ĉiam nature mortintoj estis entombigitaj en marĉoj.

La roma verkisto Tacito priskribis en sia libro pri la ĝermanoj la homoferojn por la terdiino Nerthus, kiuj okazis prefere en malfrua vintro aŭ en frua printempo. Ĉefe la ĝermanoj submarĉigis homojn, la plej multajn kiel religiaj oferoj por la dioj. En Irlando oni trovis pli ol 100.Įkzekutitaj kaj submarĉigitaj krimuloj estas verŝajne nur esceptoj. Marĉomumioj troveblas en la tuta Nord-Eŭropo kaj la britaj insuloj, de homoj oferitaj al la dioj, inter -650 kaj 500. La plej multaj trovaĵoj datiĝas el la 3-a kaj 4-a jarcentoj, t.e. Ĝis antaŭ ne longe tiaj mumioj aŭ ties partoj estis foje prilaboritaj al mumipulvoro kaj venditaj en apotekoj kiel kuraciloj. El Eŭropo oni konas nuntempe pli ol 1000 marĉomumiojn. Elprenitaj el la protektanta marĉo la korpoj rapide sekiĝis kaj putriĝis.

Plej ofte la korpoj estis hazarde trovitaj dum elfosado de torfo kaj ree enterigitaj. Marĉomumioj estis konataj ekde kiam troveblas skribaĵoj. La viro de Grauballe, marĉomumio el Danio Ĝenerale

The Bog People by Peter Vilhelm Glob